Czas Adwentu jest wyjątkową okazją do przebudzenia duchowego każdego z nas. To jest dogodny czas do nazwania w sobie pewnych tęsknot za Jezusem Chrystusem, które mogły zostać zagłuszone przez sprawy codzienne. Jest to również szansa, aby spojrzeć na siebie przez pryzmat swojego serca, czyli tego, co w nas najgłębsze, a czego tak często nie chcemy uwzględniać. Ale to także dobra chwila, aby zapytać: czy nie przypisałem sobie samemu monopolu na pojmowanie życia, rozumienie Kościoła, a nawet samego Jezusa Chrystusa? Jest to swoiste zmaganie się z czasem. I można tutaj postawić przed sobą takie zadania, które odnosiłyby się do czasu. Dobrze jest w tym okresie dokonać oceny wykorzystania czasu kończącego się roku kalendarzowego. Jaki to był czas? Co dokonało się w mijającym roku? Warto zaplanować sobie czas na rok najbliższy, jeśli będzie nam dany. W planowaniu czasu każdy powinien uwzględnić swoją sytuację życiową, aby to planowanie odpowiednio rozłożyć, z różnymi akcentami, aby zatroszczyć się o obecność Boga w swoim życiu. Jest to czas aby swoje życie skierować w stronę Boga, który przychodzi – jest to swoiste oczekiwanie na nadchodzącego wyczekiwanego gościa. W czasie adwentu powinna dominować radosna nadzieja. Kościół, bowiem poprzez liturgię tego okresu budzi w nas uczucia nadziei, tęsknoty i radosnego oczekiwania. Od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia akcentowany jest eschatologiczny charakter tego okresu. Nasze spojrzenie jest skierowane na drugie przyjście Chrystusa w chwale. Druga część zaczyna się 17 grudnia i kończy w Wigilię Narodzenia Pańskiego. Tutaj główny akcent liturgii jest położony na pierwsze przyjście Chrystusa w Jego narodzeniu w Betlejem. Oczekiwanie na przyjście Jezusa jest źródłem radości. Jakkolwiek przygotowanie na przyjście Pana polega na oczekiwaniu i pokucie, stąd fioletowy kolor szat liturgicznych, to jednak pokuta jest przepełniona radością. Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest oczekiwaniem. Adwent nie ma charakteru pokutnego w takim samym sensie jak Wielki Post. Jest jednak również czasem nawrócenia i pokuty. Teksty biblijne czytane w tym okresie wzywają nas do pokuty, nawrócenia, odnowy. Adwent jest czasem wielkiego oczekiwania na Chrystusa, oczekiwania na Boże Narodzenie, na Jego wejście do naszego codziennego życia. Zapraszamy więc uczniów Szkoły Podstawowej oraz Liceum do owocnego przeżycia tego wyjątkowego czasu. Przypominamy także, że od 30 listopada do 23 grudnia o godzinie 17.00 rozpoczynają się w naszym kościele pw. św. Jana Chrzciciela msze roratnie dla dzieci i młodzieży. Prowadzić je będą: o Michał Jednoróg oraz o. Piotr Chmielowski.
Tegoroczne spotkania adwentowe przybliżą tajemnicę Mszy Świętej. Podczas Rorat dzieci nauczą się jeszcze pobożniej w niej uczestniczyć. Dowiedzą się nie tylko tego, co podczas Mszy Świętej się dzieje, ale przede wszystkim, że każda Msza Święta jest ofiarą Jezusa Chrystusa prawdziwie obecnego pod postacią Najświętszej Hostii. Poznają też ludzi – na przykład ogłoszonego ostatnio błogosławionym Carla Acutisa – dla których Eucharystia była najważniejszą chwilą każdego dnia i największą świętością. Wśród nich będą też święta mama, siostry zakonne i zakonnik, ksiądz, studenci, a nawet małe dzieci. Serdecznie zapraszamy więc na msze roratnie. Jest to możliwość przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa, aby spotkać się z kolegami i koleżankami z klasy. Warto się z nimi umówić np. podczas lekcji. Nie pozwólmy sobie na zmarnowanie tego czasu Łaski.
